قدس آنلاین: حلیلگران عضویت رژیم صهیونیستی در اتحادیه آفریقا را نشانه کمرنگ شدن موضع ضدصهیونیستی در کشورهای آفریقایی و خطری برای پاک شدن آرمان فلسطین از اذهان مردم این کشورها می‌دانند.
وبگاه شبکه «المیادین»، دوشنبه، گزارش خود در این خصوص را این گونه آغاز کرد، برای اولین بار از سال ۲۰۰۲ تاکنون «آدماسو آلالی» سفیر تل‌آویو در اتیوپی استوارنامه خود را به عنوان عضو ناظر اتحادیه آفریقا ارائه کرد و «یائیر لاپید» وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی در این خصوص گفت: «امروز، روز جشن روابط اسرائیل و آفریقاست و به ما کمک خواهد کرد فعالیت‌های خودمان را در قاره آفریقا با کشورهای عضو این اتحادیه توسعه دهیم».
تل‌آویو رسما با این عبارات کسب عضویت در اتحادیه آفریقا را اعلام و بیان کرد که این گام نتیجه تلاش دیپلمات‌های سیاستمداران این رژیم از حدود دو دهه پیش است.
المیادین ادامه داد، از نظر تاریخی، کشورهای آفریقایی واقع در جنوب صحرای بزرگ آفریقا روابطشان را با تل‌آویو در جریان جنگی که میان سال‌های ۱۹۶۷ و ۱۹۷۳ رخ داد، قطع کردند؛ اما این روابط در سال ۲۰۰۲ میلادی به حالت عادی بازگشت و از آن زمان تاکنون، تل‌آویو این تصمیم را تأیید نکرده و راهبرد استقبال از آفریقا را در پیش گرفته است.
تل‌آویو نبردی را از طریق حیاط پشتی و از راه چند کشور قاره سیاه به ویژه در منطقه شاخ آفریقا که این کشورها اریتره و اتیوپی باشند، آغاز کرد و این اقدام را از یک سو از راه سیاست قطره‌چکانی و از سوی دیگر، از راه ارائه کمک و حمایت از ساخت سد «النهضه» پیش برد.
این وبگاه لبنانی در ادامه می‌نویسد: «نکته عجیب و شوکه‌کننده این تصمیم آن است که کشورهای قاره آفریقا جزء نخستین کشورهایی بودند که با نژادپرستی، آپارتاید و جدایی نژادی به آن داغ زده شد- حتی تا گذشته نه چندان دور- [این کشورها] همواره در کنار مردم فلسطین می‌ایستادند و از اسرائیل می‌خواستند که به اشغال سرزمین فلسطین پایان دهند؛ اما اسرائیل چگونه به این تحول دست یافت؟».
المیادین می‌افزاید، تل‌آویو در حالی به آفریقا رسید که کشورهای عربی وضعیتی سست قرار داشتند، فلسطین بحران‌زده بود و جنگ میان کشورهای آفریقایی رو به شدیدتر شدن بود. به رغم انزوا و موانعی که تل‌آویو در این مسیر با آن مواجه بود؛ اما این رژیم در سال‌های گذشته تلاش کرد و توانست به تدریج در قاره آفریقا ورود پیدا کند و نفوذ امنیتی، نظامی و اقتصادی خود را در آن افزایش دهد تا اینکه امروز به این مرحله رسید. نکته‌ای که در بیانیه وزارت امور خارجه رژیم صهیونیستی نیز به آن اشاره و آشکارا اعلام شد: «اسرائیل با ۴۶ کشور آفریقا روابط دارد و در چند زمینه متنوع از جمله بازرگانی و کمک‌رسانی، با این کشورها از شراکتی گسترده و همکاری مشترک برخوردار است. پس از کسب عنوان ناظر در اتحادیه آفریقا، اعضاء قادر خواهند بود در امور دیگر همکاری داشته باشند».
در ادامه این گزارش آمده است که پیوستن رژیم صهیونیستی به اتحادیه آفریقا مرحله‌ای متفاوت است؛ مرحله‌ای که در آن، زیاده‌خواهی‌های این رژیم تنها به اشغالگری سرزمین فلسطین محدود نشده و این رژیم برای حفظ منافع در آفریقا به صورت مستقیم و بدون تکیه بر نقش آمریکا در منطقه اقدام کرده است؛ آن هم با سوءاستفاده از ضعف و سستی کشورهای عربی و با هدف توسعه طرح نژادی و توسعه‌طلبی و سرقت داشته‌های کشورهای آفریقایی.
این وبگاه لبنانی در ادامه با طرح سه پرسش که چگونه این نفوذ آرام در قاره آفریقا بر ملت فلسطین تأثیر خواهد گذاشت، بازتاب این گام در آرمان فلسطین به چه شکل خواهد بود و این اقدام چگونه بر امنیت ملی کشورهای عربی تأثیر خواهد گذاشت، می‌نویسد: «پیوستن اسرائیل به اتحادیه آفریقا یک گام تشریفاتی نیست بلکه یک اقدام فاجعه‌بار و خنجری به ملت فلسطین، به حقوق ملی و آرمان عادلانه آن‌هاست و می‌توان گفت که آرمان فلسطین پس از این عضویت از یک پیچ خطرناک گذر خواهد کرد».
المیادین ادامه می‌دهد، این گام آشکارا از کمرنگ شدن موضع اتحادیه آفریقا در قبال آرمان فلسطین حکایت دارد که در نتیجه چند مسئله رخ داده و مهم‌ترین آن توافق عادی‌سازی روابط با تل‌آویو است که در دوره ریاست «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور پیشین آمریکا به امضاء رسید.
در این گزارش همچنین اشاره شده است که عادی‌سازی روابط بر موضع کشورهای آفریقایی در قبال آرمان فلسطین تأثیری منفی خواهد داشت و شاید با تحت تأثیر قرار دادن تصمیم‌های اتخاذ شده علیه اشغالگران و سیاست‌های آن‌ها، به عدم حمایت آفریقا از مردم فلسطین و آرمان آن‌ها بینجامد.
این شبکه لبنانی می‌افزاید: «تأثیر دیگر و مهم این گام بر آرمان فلسطین، نهادیه شدن سیاست کوتاهی بین‌المللی در قبال تعهدات اخلاقی و قانونی است؛ تعهداتی که برای حمایت از حقوق انسان‌ها و ملت‌های تحت اشغال بخشی از وظایف سازمان‌های بین‌المللی به شمار می‌رود. این گام اشغالگران اسرائیلی را ترغیب خواهد کرد که به تجاوزها و کارشکنی‌هایشان علیه مردم فلسطین ادامه دهند و جایگاه اسرائیل از طریق یک بستر بین‌المللی که از سیاست‌هایش در آفریقا حمایت می‌کند، پررنگ‌تر شود که این بر آرمان فلسطین تأثیر منفی خواهد گذاشت».
بر اساس این گزارش، آنچه به تل‌آویو فرصت و انگیزه برای توسعه اشغالگری‌ها داده است، از یک سو، ضعف موضع رسمی فلسطین یا به عبارتی موضع سازمان آزادی‌بخش فلسطین، نهادها و سفارت‌های وابسته به این سازمان و کمرنگ شدن نقش و عملکرد آن در سطح دیپلماتیک و از سوی دیگر، اختلافات داخلی فلسطین و پیامدهای ناشی از آن و همچنین کمرنگ شدن آرمان فلسطین و سوءاستفاده رژیم صهیونیستی از این مسئله در محافل بین‌المللی است.
المیادین اضافه می‌کند که تل‌آویو یقینا می‌داند که در یک بحران موجودیتی به سر می‌برد و تمام وقت با آن دست و پنجه نرم می‌کند. پیوستن این رژیم به اتحادیه آفریقا چیزی جزء یک گام در راستای توسعه روابط با کشورهای آفریقایی و اسلامی جدید پس از عادی‌سازی روابط با کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس نیست. این گام به تل‌آویو این احساس را می‌دهد که این رژیم چون دیگر کشورها به عضوی طبیعی در منطقه مبدل شده است.
این وبگاه لبنانی در ادامه گزارش خود به سفر اخیر «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر پیشین رژیم صهیونیستی به کشور چاد اشاره و عنوان می‌کند که هدف این گام تنها افزایش امتیازهای سیاسی و دیپلماتیک و تلاشی برای خروج از بحران انزوا و موجودیتی بود؛ بحرانی که به دنبال عللی آشکار به وجود آمد و مهم‌ترین آن توسعه حضور محور مقاومت و دستاوردهای بزرگ این محور در سال‌های گذشته و همچنین تهدید آشکار قدرت‌های این محور چه در جبهه شمالی لبنان یا در جنوب فلسطین بود که از حمایت ایران برخوردارند.
در گزارش با اشاره به اینکه تل‌آویو توانمندی هسته‌ای ایران را نیز یک تهدید موجودیتی برای خود می‌داند، آمده است که رژیم صهیونیستی پس از این گام، بسیار بر رونمایی از یک پیمان آفریقایی در حمایت حساب کرده است؛ پیمانی که از آرای منفی علیه این رژیم در محافل بین‌المللی جلوگیری کند یا به جای رأی علیه تل‌آویو، موضع بی‌طرفی در پیش بگیرد.
المیادین در این خصوص اشاره می‌کند که اتحادیه آفریقا از سال ۱۹۹۰ در ۱۴۰۰ رأی‌گیری موضعی منفی علیه سیاست‌های نژادپراستانه رژیم صهیونیستی داشته و اکنون، تل‌آویو پس از ورود به اتحادیه آفریقا امیددارد که در این مواضع به نفع خویش تغییر ایجاد کند و از شکافی در روابط کشورهای آفریقایی به وجود آمده به سود خود بهره ببرد.
این شبکه لبنانی در ادامه گزارش خود می‌آورد، کمرنگ شدن حضور کشورهای عربی در آفریقا موجب شده است که تل‌آویو جرأت چنین اقدامی را به خود بدهد چراکه کشورهای عربی طی بیست سال گذشته نه‌تنها هیچ تلاشی برای حمایت از کشورهای آفریقایی یا حتی برداشتن گام‌های دیپلماتیک برای جلوگیری از نفوذ رژیم صهیونیستی انجام نداده‌اند بلکه در راستای کینه‌توزی با ایران و حمایت از برنامه‌های آمریکا به سوی عادی‌سازی روابط با این رژیم شتافته‌اند.
آرمان فلسطین تنها مسئله‌ای نیست که از عضویت رژیم صهیونیستی در اتحادیه آفریقا متضرر می‌شود بلکه این گام به ضرر برخی از کشورهای عربی منطقه نیز خواهد بود و امنیت ملی کشورهای عربی را به خطر خواهد انداخت به‌ویژه در کشورهای همچون مصر و سودان و...
المیادین اشاره می‌کند خطر بزرگ‌تر احداث پایگاه‌های دستگاه جاسوسی رژیم صهیونیستی (موساد) است که این رژیم یکی از آن‌ها را در اریتره احداث کرده است؛ پایگاهی که مشرف بر تنگه باب‌المندب است و با ایجاد آن، تل‌آویو آنچه در دریای سرخ روی می‌دهد و همچنین خطوط انتقال سلاح محور مقاومت را زیر نظر دارد.
طبق این گزارش، با عضویت تل‌آویو در اتحادیه آفریقا، منطقه در برابر یک حقیقت متفاوت قرار خواهد گرفت: حقیقتی میان تحولی که موضع آفریقا در قبال فلسطین شاهد آن خواهد بود و تغییر موضع کشورهای عربی و کنترل آن؛ تغییری که نیازمند بازبیتی فراگیر تمام حوزه‌ها از سوی قاره سیاه و آن دسته کشورهای عربی است که هنوز روابط خود با تل‌آویو عادی‌سازی نکرده‌اند. این مسئله نیازمند گام عملی برای جلوگیری از پیشروی و نفوذ آرام تل‌آویو در قاره آفریقا از راه فعال‌سازی ابزارهای ارتباطی و روابط درهم‌تنیده کشورهای عربی با کشورهای آفریقایی است.
المیادین در پایان گزارش خود توصیه می‌کند که در فلسطین بایست رفتار سازمان آزادی‌بخش فلسطین بازنگری شود و از نظر سیاسی و دیپلماتیک این رفتار مورد ارزیابی قرار گیرد، گزینه انتفاضه فراگیر و درگیری با اشغالگران فعال شود و تلاش‌های دیپلماتیک فلسطین برای زنده نگاه داشتن آرمان فلسطین در ذهن کشورهای اسلامی و آفریقایی تقویت شود.
منبع: فارس
انتهای پیام/
نظر شما